Jakie są sankcje i możliwości zaskarżenia?

Naruszenia przepisów prawa pracy: Środki zaradcze wynikające z prawa prywatnego lub publicznego

W Austrii prawa i obowiązki związane z pracą są częścią prawa prywatnego albo prawa publicznego.

To czy roszczenia z tytułu prawa pracy opierają się na prawie publicznym czy na prawie prywatnym, ma znaczenie dla skutków prawnych oraz dla odpowiedzi na pytanie, w jakim postępowaniu i z pomocą jakich instytucji należy egzekwować roszczenia i zobowiązania.

W przypadku, gdy przepisy prawa pracy są częścią prawa prywatnego, należy je egzekwować za pomocą indywidualnego pozwu cywilnego składanego przez osobę uprawnioną do roszczenia.
Gdy przepisy prawa pracy zaliczają się do prawa publicznego, ich przestrzeganie kontrolowane jest przez stosowne władze. Dbają one z urzędu – a więc same z siebie – o wyegzekwowanie tych przepisów, gdy posiądą wiedzę o ewentualnym naruszeniu tych przepisów.

Indywidualny pozew cywilny z tytułu naruszenia przepisów prawa pracy zmierza do wydania wyroku sądowego. Wyrok sądu cywilnego przyznaje osobie uprawnionej do roszczenia świadczenie pieniężne albo przywraca w inny sposób stan zgodności z prawem (np. w wyniku stwierdzenia, że wypowiedzenie jest nieskuteczne).
Natomiast naruszenie przepisów prawa pracy, które jest ścigane z urzędu przez stosowne władze, prowadzi do zastosowania środków administracyjnych, jakimi są przede wszystkim nałożenie kary pieniężnej albo zakaz kontynuowania pracy w konkretnych, niezgodnych z prawem warunkach.

• W przypadku, gdy oddelegowani albo wynajęci pracownicy chcą przede wszystkim uzyskać finansową lub inną rekompensatę za to, że ich pracodawca nie przestrzegał w odniesieniu do nich przepisów prawa pracy, wtedy pracownicy muszą takiego roszczenia o rekompensatę dochodzić na drodze indywidualnego pozwu składanego w sądzie cywilnym (Arbeits- und Sozialgericht [austr. sąd pracy i spraw społecznych]).
   
• Jeśli oddelegowani albo wynajęci pracownicy chcą osiągnąć, żeby przepisy publiczno-prawne, takie jak np. dotyczące czasu pracy czy bezpieczeństwa i zdrowia na stanowisku pracy, były przestrzegane nie tylko w odniesieniu do ich osoby, a w odniesieniu do wszystkich zainteresowanych, wtedy pracownicy muszą wystąpić do władz administracyjnych (z informacją ustną lub pisemną, z doniesieniem o przestępstwie).

Szczególnie ważnym przypadkiem szczególnym są warunki dotyczące płacy minimalnej:

Zgodne z prawem wynagrodzenie ma w Austrii zarówno aspekt prywatnoprawny, jak również publiczno-prawny:
Pracownicy oddelegowani albo wynajęci mają wobec swojego pracodawcy roszczenie prywatnoprawne do co najmniej takiego wynagrodzenia, jakiego wymaga układ zbiorowy w Austrii jako wynagrodzenie minimalne. Roszczenia takiego, w przypadku, gdy pracodawca się z niego nie wywiąże albo nie wywiąże się w całości, można dochodzić poprzez wniesienie pozwu do właściwego miejscowo sądu Arbeits- und Sozialgericht [austr. sąd pracy i spraw społecznych].

Równocześnie władze administracyjne sprawdzają, czy pracownicy oddelegowani albo wynajęci faktycznie otrzymują takie wynagrodzenie minimalne.
W przypadku, gdy pracodawca odmawia przedłożenia stosownych dokumentów albo płaci pracownikom mniej niż wymagana płaca minimalna, wtedy takie naruszenie przepisów prawa pracy pociąga za sobą również skutek prawny wynikający z prawa publicznego: na pracodawcę nakładana jest kara pieniężna, a w poważnych przypadkach wydawany jest zakaz dalszego zatrudniania w Austrii pracowników oddelegowanych albo wynajętych przez okres do pięciu lat.

Zestawienie powiązań przepisów prawa pracy z prawem prywatnym lub publicznym, sankcji i możliwości podjęcia działań prawnych oraz właściwych organów można znaleźć tutaj jako plik do pobrania.