Czy istnieje prawo do urlopu?

Transgranicznie oddelegowani lub wynajęci pracownicy mają zgodnie z prawem austriackim prawo do płatnego urlopu w okresie oddelegowania.

Prawo do urlopu przysługuje w tym zakresie, w jakim wymiar urlopu wg przepisów kraju delegującego jest niższy.

W przypadku, gdy w okresie oddelegowania lub wynajęcia nie został wykorzystany urlop wypoczynkowy, to bez względu na to należy po okresie oddelegowania udzielić płatnego urlopu wypoczynkowego.

Wymiar roszczenia urlopowego po zakończeniu okresu oddelegowania należy obliczyć w następujący sposób:

• Na początku należy określić różnicę pomiędzy roszczeniem urlopowym wg prawa austriackiego, a roszczeniem urlopowym wg przepisów państwa delegującego.
• Następnie różnicę tę należy przemnożyć przez liczbę dni oddelegowania lub wynajęcia oraz podzielić przez liczbę dni w roku (365 albo 366).

Uwaga: Robotnicy budowlani podlegają pod inne przepisy urlopowe z częściowo odmiennymi uregulowaniami.

Stosowne informacje zamieszczone są w punkcie „Roboty budowlane”.

Wysokość roszczenia urlopowego

Pracownicy mają za każdy rok pracy (= rok urlopowy) prawo do płatnego urlopu w wymiarze 5 tygodni kalendarzowych (30 dni roboczych w wypadku 6-dniowego tygodnia pracy, 25 dni roboczych w wypadku 5-dniowego tygodnia pracy).

Gdy stosunek pracy jest krótszy niż rok, pracownik otrzymuje urlop proporcjonalny do jego długości. Jego wymiar zależy od liczby rzeczywiście przepracowanych miesięcy.
Przykład: Gdy stosunek pracy zawarty jest na czas 6 miesięcy, wymiar urlopu wynosi połowę normalnego wymiaru urlopu.
W przypadku 5-dniowego tygodnia pracy przysługuje w tym przykładzie 13 dni urlopu:
25/2 = 12,5 – ułamki zaokrąglane są zgodnie z zasadami handlowymi, dlatego 13 dni.
W przypadku 6-dniowego tygodnia pracy 15 dni (30/2 = 15).

Wynagrodzenie urlopowe

Wynagrodzenie urlopowe należy wypłacić w okresie zwolnienia z pracy, a mianowicie w takiej samej wysokości, jak za każdy dzień pracy.

Wykorzystanie urlopu

Konkretny termin urlopu oraz czas trwania konkretnego urlopu należy uzgodnić pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Konieczne jest przy tym uwzględnienie zarówno potrzeb pracownika, jak również zakładu pracy.

Przedawnienie roszczenia urlopowego

W przypadku niewykorzystania całego urlopu, niewykorzystana część automatycznie przechodzi na następny rok urlopowy.
Taki „zaległy” urlop ulega jednakże przedawnieniu po 2 latach od ostatniego dnia w roku, w którym powstał. Po upływie tego czasu nie można już wykorzystać takiego urlopu.

Przykład: W przypadku pracownika, który rozpoczął pracę w dniu 01.01.2023 r. okres przedawnienia rozpoczyna się od 01.01.2024 r. i kończy się w dniu 31.12.2025 r. Po tym czasie roszczenie urlopowe jest przedawnione.

Przy każdym urlopie wykorzystuje się zawsze najstarszy, jeszcze niewykorzystany urlop.